سیاست‌گذاری ملی کتابخانه‌ عمومی چیست؟

کتابخانه‌ عمومی برای اینکه بتواند نهادی اجتماعی باشد، باید بتواند در ساختارهای کلان (اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی) جایگاه همساز و دقیقی پیدا کند. بنابراین شیوه‌های دست یافتن به این همسازی، بررسی و تعمق جدی در این زمینه را می‌طلبد. این تصور عام که کتابخانه عمومی مفهومی یکسان در همه جوامع است و کافیست ساختارهای آن به درستی و به دقت اقتباس و پیاده‌سازی شود، باعث شده است، آنچه امروزه در ایران به عنوان کتابخانه عمومی شناخته می‌شود، کارکردی گنگ و مبهم داشته باشد. «رهنمودهای ایفلا و یونسکو برای توسعه خدمت کتابخانه عمومی» که سندی پایه و متین در حوزه سیاست‌گذاری کتابخانه عمومی است، به درستی به این مهم اشاره کرده است:

«برای موفقیت درازمدت لازم است که کتابخانه بر اساس فرهنگ یا فرهنگ‌های ناحیه یا منطقه‌ای استوار باشد که در آن انجام وظیفه می‌کند. اگر ساختار کتابخانه عمومی از یک کشور یا محلی اقتباس شده باشد که دارای زمینه فرهنگی متفاوتی است، موفقیت آن چندان محتمل نخواهد بود»

بر این مبنا، چنان که از عنوان کتابخانه ایرانی برمی‌آید، این طرح به دنبال بازتعریف کتابخانه‌های عمومی در مختصات فرهنگی ایران است تا این رهگذر بتواند شرایط لازم برای موفقیت کتابخانه‌های عمومی و تبدیل شدن آنها به نهادی اجتماعی و ارزنده را فراهم کند.

محورهای اصلی این طرح عبارتند از:

استادان مشارکت‌کننده

تیم سیاست‌گذاری طرح کتابخانۀ ایرانی

مجریان

همراهان